پرودگارا توکل میکنم به تو چون ندارم همدمی جزتو

بــــغـض گلویــم را شکسـت::.::اشـک شد بر فراز گونه هایم نشسـت
ارامــــــش خیــال شـــده ارزویـــم::.::تنـهــــــا رفیقـــــم شده تنهاییــم
خستــه از ایـن دنیـــای بیرحـــــم::.::که ندارد جــــــــــز دردو غـــــــم
روزگـــــــار ساز مخالــــف میزند::.::ان هم به چه شوقــــی میزنــــــد
سالهایی که بر من گذشت::.::عیــــن کابوس جلـوی چشمــــانم گذشت
کابوسهایـی ازار دهنده و دردنـــاک::.::که یادش مرا میکنـد غمنـــاک
شاید لایقم باشد این سرنوشت::.::توی این دنیای پر از پستیــو زشــت
دارم به دنبــــــال خوشبختــــی میگــــردم::.::چون همش غــــرق دردم
خستــه شدم از ایــن همه انتظـــــاری::.::میگردم دنبــــال راه فـــراری
خدایا دیـــــگه دلم طـــاقت نداره::.::ایـن دل هم یه روز خــــوش نداره
پرودگـارا توکـــــل میکنم به تـــــو::.::چون ندارم همـــدمـی جــز تــــو

شعر از ابجی گلم غزاله